* Van de predikant en pastoraalwerker

Van de predikant (5-2022)
Nu de oorlog in Oekraïne al ruim twee maanden woedt, komt de herdenking van 4 mei onder een hernieuwde spanning te staan. Natuurlijk herdenken we die dag de gevallenen in de Tweede Wereldoorlog, de vermoordde joden en de slachtoffers van de Jappenkampen. In onze kerk zal mevrouw Witte vertellen over haar eigen geschiedenis, die ze zich lang niet bewust was en die haar leven heeft beïnvloed. En vieren we op 5 mei dat vrijheid een groot en kostbaar goed is. Het feit dat op dit moment vluchtelingen uit Europa op Texel worden opgevangen, maakt ons pijnlijk bewust dat fascistisch denken en handelen absoluut niet verdwenen zijn. Het was er al die tijd. Het hield zich alleen verborgen, voor wie het niet wilde zien. In verhullende taal en beelden. En nee, ik heb het ook niet willen zien, willen geloven, al heb ik Poetin altijd een autoritaire engerd gevonden.
Dat doet wat met ons allemaal. Het maakt misschien angstig of onzeker, boos, moedeloos, of juist alert, of onverschillig. Vraag is hoe we ons hiertoe moeten/kunnen verhouden. Dat kan op verschillende niveaus: politiek, maatschappelijk, gemeentelijk en persoonlijk. Politiek gezien hebben we maar beperkte invloed. Daar gaat het om volgen van beslissingen, meningsvorming. Maatschappelijk idem dito; ‘lezen’ en interpreteren, zien, van de tekens en ontwikkelingen. In gemeente en persoonlijk gaat het om ‘doen wat voor handen komt’. Met elkaar de bereidheid uit te spreken te doen (of te laten) wat zich aandient; hulp aanbieden als dat kan, gastvrij zijn als dat gevraagd wordt, al dan niet expliciet, delen van medemenselijkheid. En dat in grootst mogelijke samenwerking. Ons laten leiden door de liefde die van God komt, zou ik er nog vroom achteraan willen voegen. Dit is wat er zoal bij me opkomt op dit moment. We gaan het zien, de komende tijd. Want dat deze crisis nog wel even zal duren en steeds meer invloed op ons leven zal krijgen, lijkt wel duidelijk.
Wikke Huizing

Soep op zondag (4-2022)

Het lijkt alsof de doelstellingen voor 'kerk naar buiten' uit ons beleidsplan wat in de verdrukking zijn gekomen, maar niets is minder waar. De tentoonstelling, waar door gemeenteleden en ingehuurde professionals hard aan is gewerkt, gaat 2 april officieel open voor publiek. In de adventstijd was er een geslaagde inloop op de woensdagen. Met Sint Maarten was de kerk open om een lichtje te branden en een liedje te zingen, met een chocoladereepje als traktatie. In september was er de tentoonstelling van de Zilveren Camera. De komende zomer doen we mee met 'Zomerkerk'. En gedurende de winter heeft ondergetekende meegewerkt aan de opzet voor  'Soep op Zondag'. Daar wil ik u graag over vertellen want ik ben er nogal enthousiast over. Uit de kennismaking met de nieuwe directeur van Texels Welzijn ontstond een gezamenlijk idee; voor Texelaars in het winterseizoen bijeenkomsten op de zondagmiddag organiseren, waar, onder het genot van een glas en een goede kom soep, met elkaar gesproken kan worden rond een thema dat gastsprekers eerst inleiden of verbeelden. Het gaat om ontmoeting met kans op verdiepende, zinvolle, gesprekken. Dit klinkt erg algemeen maar dat bleef het gelukkig niet. We gingen aan de slag en vroegen mensen voor een 'redactieraad', uit verschillende organisaties van Texel maar op persoonlijke titel. In korte tijd hadden we een tiental mensen bereid en enthousiast gevonden. Tussen de coronaperikelen door kwamen we een aantal keer bij elkaar en ontstond het idee om mensen van Texel zelf voor de inhoud te vragen. Er is heel veel kennis, talent en enthousiasme op het eiland en sommige denkers en doeners hebben al bekendheid, anderen nog geheel niet. Eerste thema werd 'aangespoeld'. Op het eiland spoelen dingen, (dode)dieren aan. Ook mensen raken verzeild op het eiland. Wat betekent aangespoeld zijn? Hoe kun je naar aangespoeld materiaal kijken? En wat gebeurt er als je het laat liggen? Zomaar een paar vragen. Intussen was de winter al haast voorbij maar hadden we wel al een mooi programma samengesteld met bereidwillige mensen. Besloten werd om een proefbijeenkomst te houden. Die was afgelopen zondag 23 maart in Juttersmuseum Flora; gezien het onderwerp en de kleine groep van genodigden een goede locatie. De bezoekers werden getrakteerd op korte maar boeiende verhalen van o.a. jutter Maarten Brugge, duikers Gerrit-Jan en Jack Betsema, bioloog Mardik Leopold, kunstenaar Paulien Valk, muziek van 'Scheepstuig', gedichten van Eilanddichter Fiet van Beek en heerlijke soep van Sabien Bosma. Dit alles ingeleid en gemodereerd door Mart Stel, directeur van Texels Welzijn, en ondergetekende. Erna ontstond geanimeerd gesprek aan de verschillende tafels. Er kan aan de opzet nog hier en daar wat verbeterd worden maar er zit muziek, en toekomst, in het concept, denken we. Hoe is dit 'kerk naar buiten'? In deze opzet doet de kerk als partner mee met andere organisaties (Texels Welzijn, Texel CultuurEiland, Rotaract) om voor de bewoners van Texel momenten van ontmoeting en bezinning te organiseren.  We doen veel, deels nieuwe, contacten op en die leiden vanzelf tot weer andere activiteiten en ontmoetingen. We presenteren onszelf als gemeenschap waarmee samen valt te werken aan iets moois. Dat is enorme winst. Het stelt ook indirect de beeldvorming van 'de kerken' in het algemeen wat bij. Ook dat is niet verkeerd. Onze kerk zal zeker als locatie aan bod komen. Kortom: in het komende winterseizoen gaan we verder. En bent u als deelnemer van harte uitgenodigd aan te schuiven aan de tafels. In de Texelse Courant zult u er t.z.t wel over lezen.
ds. Wikke Huizing

Van de predikant (03-2022)

Februari is de maand van het einde van de coronamaatregelen. Net in de staart daarvan belandden we thuis nog in een semi-quarantaine. Een ziek kind noopte tot voorzichtigheid, op GGD advies. Het betekende Zoomend bij vergaderingen aanwezig en doorschuiven van activiteiten. Dat is allemaal goed afgelopen en we kijken vooruit. Naar het voorjaar. Naar een tijd zonder grote afstand en mondkapjes. Naar de tijd vóór Pasen. Op 2 maart hopen degenen die dat willen, een askruisje te halen tijdens de aswoensdagviering in de RK parochie. Vanaf 9 maart is er dan tot Pasen elke woensdagavond om half acht een avondgebed in De Burght. De kerk is verwarmd, we zingen, lezen, bidden en zijn een tijdje stil. Van harte welkom!

 
Verder kunnen we weer bij elkaar komen in groepen. Ook deze maand zijn er activiteiten in De Schakel en gaan we andere activiteiten voorbereiden. Zo gauw die duidelijk worden, leest u daarover in de zondagsbrief en/of wordt u persoonlijk uitgenodigd.
Positief is dat de weeksluitingen in De Hollewal weer begonnen zijn. Elke vrijdagavond om half zeven is er een half uur samen vieren met muziek op het keyboard, aandacht van vrijwilligers en een meditatie van ?n van de Texelse voorgangers. Voor de andere huizen zien we vooralsnog geen mogelijkheid om op reguliere basis een vorm van viering te realiseren. Als alle verbouwingen en verhuizingen achter de rug zijn allicht weer wel. Al zal het niet de traditionele vorm van weeksluiting worden.  Wel wordt er gekeken naar een huiskamerbijeenkomst.
Hopend u deze maand te zien, in de kerk of op andere plaatsen, groet ik u hartelijk!
Ds. Wikke Huizing

 Van de predikant (02-2022)    Een tijd geleden gebruikte ik een kort verhaaltje uit het blad Open Deur als opening voor een vergadering. Dat zal ergens in september zijn geweest, toen we nog bij elkaar mochten komen? Het thema van het nummer van het blad was 'Toekomst'. Het verhaal, een fabel, is van de schrijfster en illustrator Iris Boter.(zie www.irisboter.nl)
Via de mail heb ik contact met haar gezocht en,na overleg met de uitgever, mogen we het verhaaltje publiceren.

'Met ?n dag tegelijk'
'Waar denk je aan'? vraagt Schildpad aan Vlieg, die hinderlijk heen en weer zoemt.
'Aan de toekomst', zegt Vlieg. 'Ik weet niet wat ik met doen! En de toekomst is al zo dichtbij'
En zo groot en onbekend. Het is als lopen in een mistig bos waar je maar een meter vooruit kunt kijken!
'Ach ja, die toekomst', zegt Schildpad. 'Daar heb ik al zoveel van gehad.
En weet je: alle toekomst komt met ?n dag tegelijk. Niet meer.'
'Maar dan nog! Welke kant moet ik op! Vooruit? Linksaf? Rechtsaf? Omhoog?
'Er zin richtingaanwijzers', zegt Schildpad.
Eindelijk zit Vlieg even stil op de rug van Schildpad. 'Waar zijn die dan', vraagt Vlieg.
'Het zijn je dromen', zegt Schildpad. 'je wensen, je verlangens. Die geven richting.
En als je dan gaat lopen, ontstaat het pad vanzelf'.
'Klinkt logisch', zegt Vlieg.
'Soms kom je iets tegen waar je omheen moet', zegt Schildpad. 'Of doorheen.
En heel soms moet je een andere richting kiezen. Maar ook dat merk je vanzelf'.
 ' Dank je wel', zegt Vlieg. 'Dan ga ik. Er is geen tijd te verliezen!
En weg was hij.
(Uit : Open Deur, 87^e jaargang, nummer 9, september 2021)

(Wandelen met de predikant (11-2021)
Vanaf woensdag .............. sta ik elke woensdag om 13.30 uur bij de ingang van de Burght. We praten over alles en nog wat. U bent van harte welkom om mee te wandelen. 

Hoe gaat het? (08-2021)
In mijn vorige stukje in het Kerkblad heb ik onder andere geschreven over Oosterend, waar ik, zoals u wellicht weet, momenteel als pastoraal werker werkzaam ben voor 8 uur per week. Ik vervul deze taak na vertrek van Kees de Jong voor de periode dat de gemeente vacant is. Erg leuk om Oosterend op deze wijze te leren kennen !
De vorige keer liet ik u ook weten, dat wij in "volle verwachting" waren en dat ik oma zou worden. Dat is 28 mei gebeurd en we zijn trotse grootouders van onze kleindochter Ayva Novi. De bevalling is goed gegaan, het gaat goed met de kersverse ouders en met het kind, daar zijn we erg dankbaar om.
Altijd zag en zie ik de glinstering in de ogen van mensen, als je over hun kleinkinderen begon of begint en die glinstering kunnen de mensen nu in onze ogen zien!
De zomer liet lang op zich wachten, maar gelukkig is het weer in het algemeen droog (??) en zonnig. De regenbuien hebben in ons dorp voor menig natte voeten gezorgd en wij konden merken dat onze garage en studio van het nieuwe huis lager lagen dan het huis zelf? Gelukkig niet andersom?..
De maatregelen in verband met corona worden gelukkig steeds meer versoepeld en we mogen eindelijk weer dingen ondernemen, in de kerkdienst elkaar ontmoeten, zacht zingen, naar concerten gaan en musea en restaurants bezoeken.
Ook op Texel begint het langzamerhand steeds drukker te worden.
Het is weer helemaal wennen voor mensen om na zo'n lange tijd op zichzelf aangewezen te zijn ook weer met anderen sociaal om te (kunnen) gaan. Voor veel mensen, die somber werden van alle maatregelen, een verademing.
Voor mensen, die het voor de coronatijd erg druk hadden, was deze tijd een mooie gelegenheid om kritisch te kijken naar wat echt nodig en belangrijk is in het leven. Goed om dit inzicht mee te nemen in het (bijna) normale leven en goed om dit proberen vast te houden.
Momenteel ben ik nu elke dinsdag en woensdag op Texel en met de activiteiten, die ik graag de komende tijd wil op gaan zetten, zal dat vaak nog een dag extra in de week zijn.
De komende tijd gaan we kijken welke activiteiten we kunnen opzetten ? weer nieuw leven in kunnen blazen en we hopen dat vanaf september allerlei dingen op de rit staan en dat we van start kunnen gaan. U leest er vast meer over in het volgende kerkblad.
Het geeft al moed dat het weer gaat stromen!
We hebben elkaar nodig om het Levend water helder te laten stromen uit de Levens Bron en om elkaar te bemoedigen.
Graag hoop ik u weer te zien, bij u thuis, in de kerk of bij de toekomstige activiteiten.
Vriendelijke groet,  
Jessica Heetebrij, Pastoraal werker Den Burg/Oosterend, 0612302230, jessicaheetebrij@zonnet.nl

Van de kerkelijk werkster (02-2021)
Mosterd na de maaltijd..?
December ligt al weer even achter ons, het gaat sneller dan je denkt. Ik hoop van harte dat we een fijn jaar tegemoet mogen gaan, waarin weer meer mogelijk is nu de vaccinaties op gang komen.

Afgelopen december heb ik een paar weken vrij gehad in verband met mijn verhuizing.
Er komt namelijk nogal wat bij kijken als je ergens 25 jaar gewoond hebt en als je veel hebt bewaard??
We hebben een huis gekocht in Burgerbrug (ongeveer een halve kilometer verder dan ons "oude" huis) met een prachtige tuin, waarin ik dan ook een moestuin wil maken.
Mijn man heeft hier nu een grotere studio voor zijn muziekpraktijk en we hebben een fenomenaal uitzicht richting de Hondsbossche Zeewering. We zijn erg dankbaar dat dit op ons pad is gekomen!
  In november/december heb ik mijn neef gevraagd een compilatie te maken van de beelden, die ik heb gefilmd en de foto's die ik heb gemaakt tijdens de laatste dienst van de Poortkerk. Daar was uiteindelijk veel  meer werk mee gemoeid dan ik had gedacht. Mijn digitale kaart crashte namelijk en alle beelden waren weg. Gelukkig hebben we een goeie vriend, die een echte nerd is op dit gebied en met een speciaal programma en veel geduld heeft hij de beelden weer naar boven kunnen halen.
De beelden zijn rond kerst op de website  www.pkndenburg.nl  geplaatst en je kan daar via de link bijkomen, die staat aangegeven. Let op: de link moet op een nieuwe tabblad worden geopend. Wilt u de beelden van de compilatie zelf hebben dan kunt u me benaderen. Ik stuur ze dan naar u toe (info@jessicaheetebrij.nl).
Omdat niet iedereen dagelijks de website van de kerk bekijkt, leek het me goed om u dit via deze weg te laten weten. Hopelijk niet helemaal mosterd na de maaltijd. Het is een mooi aandenken aan een bijzondere kerk, lijkt me.
Graag hoop ik u binnenkort weer te bezoeken. U kunt me bellen via 06-12302230 of we kunnen een afspraak maken om te wandelen. En natuurlijk kunt u me ook altijd mailen: info@jessicaheetebrij.nl  Hartelijke groet, Jessica Heetebrij    (pastoraal werker PG Den Burg)
 

Van de pastoraal werkster (03-2020)
Kennismaking pastoraal/kerkelijk werker, Jessica Heetebrij
Beste gemeenteleden,
Graag wil ik, Jessica Heetebrij, me aan u voorstellen.
Zondag 16 februari j.l. ben ik bevestigd als pastoraal/kerkelijk werker in de Poort voor de Protestantse kerk in Den Burg. Het was een mooie dienst, waar ik met veel genoegen en dankbaarheid op terugkijk.
Mijn naam is Jessica Heetebrij en ik woon met mijn man Victor in Burgerbrug.
Ik heb twee dochters, Fleur en Eva, die samen met hun vriend in Amsterdam wonen.
Ik mag 18 uur komen werken op dit prachtige eiland, en ik ben erg dankbaar voor deze mogelijkheid.
Tussen 1995-2002 heb ik 7 jaar voor het Regionaal Diensten Centrum van de PKN in Alkmaar (RDC) gewerkt en voor de Protestantse Jeugd en Jongeren Raad in Beverwijk.
Ik was daar onder andere bezig met cursussen & trainingen op het gebied van Verhalen Vertellen en theater maken en werkte veel met predikanten en begeleidde vrijwilligers van kerken, die zich inzetten voor de kindernevendiensten.

Toen het RDC werd opgeheven ben ik in 2002 een eigen bureau gestart, dat zich specialiseerde op Workshops Verhalen Vertellen en theater maken. Dit bureau JESS heb ik 7 jaar gehad.
In die tijd ben ik ook weer in de gezondheidszorg gaan werken en heb vele jaren als verpleegkundige in de thuiszorg gewerkt.
Ik heb in mijn carri?e veel omzwervingen gemaakt. Zo heb ik ook nog  als co?dinator bij het Leger des Heils gewerkt en in de crisisopvang in de psychiatrie gewerkt.  Dit was een leerzame periode en ik kon dat combineren met mijn pastorale werk in Broek op Langedijk de afgelopen anderhalf jaar.
Sinds 2017 gebruik ik een ruimte in de voormalige school in Burgerbrug, 'OldSkoel' genaamd.  Deze school heb ik opgeknapt met vrijwilligers uit het dorp en met ondersteuning van de gemeente.
In de 'OldSkoel' is er 'n dag per week (op vrijdag) een open inloop-dag, waar we elkaar rond de grote tafel ontmoeten, mooie gesprekken voeren en waar koffie, thee en taart geserveerd wordt.
In deze ruimte ben ik ook bezig met edelsmeden. Ik maak sieraden en doe dat ook in opdracht.  Hier verkoop ik ook Tweedekans-kleding, waarvan 10% naar een goed doel gaat.
Verder organiseer ik 5 keer per jaar op vrijdagavond de Tafel van 10, waar 10 mensen een driegangen menu voorgeschoteld krijgen en elkaar kunnen ontmoeten.
Op een paar maandagen in het jaar organiseren we  'De Oude Gewoonte' in de OldSkoel. Op die ochtenden krijgen de deelnemers eerst  koffie met wat lekkers en zingen daarna oude liedjes van vroeger. Tot slot eten we een gerecht uit grootmoeders tijd. Het is een groot succes waar veel behoefte aan is. De mensen geven zich maanden van te voren op om niet achter het net te vissen!
Fotograferen is een grote hobby van mij en ik word regelmatig gevraagd voor foto-opdrachten.
Zoals u leest lijkt stilzitten spaarzaam, maar toch lukt het mij om lekker op de bank een goed boek te lezen.
Ik hoop u binnenkort graag te ontmoeten om elkaar te leren kennen. Ik zie er naar uit!
Vriendelijke groet, Jessica Heetebrij

Als de kerkklok op woensdagmiddag half twee slaat, start ik met een wandeling rond Den Burg. Iedere woensdag, behalve bij Code Oranje. Zelden loop ik alleen. Dat is de bedoeling: iedereen kan mee. Al wandelend, in gemiddeld tempo, hebben we het over van alles en genieten van landschap, beweging en goed gezelschap.  ds. Wikke Huizing

Van de predikant (02-2017)
En toen was het zover. Bevestiging en intrede in de Protestantse Gemeente. De vorige maand schreef ik dat ik ertegenop zag, ernaar uit keek. De middag zelf was, in mijn beleving, een mooie mix van serieus ritueel en verkondiging, aandacht en humor, spanning en ontspanning. En wat zag de kerk er mooi uit! Nog niet eerder had ik haar in zo'n smaakvolle bloemenhulde gezien. Ook de overige organisatie was dik in orde. Van vrienden, familie en gemeenteleden heb ik alle lof gehoord voor de ontvangst en de receptie. Bij deze geef ik die pluim graag door.

In het colofon op de eerste pagina van onze gemeente in dit blad is een extra (mobiel) telefoonnummer (06-1087 2089) achter mijn naam geplaatst. Zo ben ik nog makkelijker te benaderen. We hebben afgesproken dat de maandag mijn vrije dag is.  Wikke Huizing


In de Doopsgezinde traditie, waar ik toe behoor,
 wordt door predikanten geen toga gedragen.
 Dit heeft te maken met het ontbreken van een
 strikte ambtsopvatting. Bij Doopsgezinden
 zijn alle gelovigen in principe "priesters".
 Dat heet het "priesterschap aller gelovigen". 
 In de praktijk is het echter handig als je een
 zuster of broeder 'vrijstelt' om het vak van
 predikant te leren en uit te oefenen.
 Daar horen echter geen uiterlijke tekens bij.
 Het niet dragen van een toga heeft voordelen en
 nadelen.
 Het voordeel is dat je jezelf af en toe op een nieuw
 jurkje mag trakteren.
 Afgelopen Pinkster vond ik het daarvoor wel weer tijd.
 Nadeel is dat dit aandacht en geld kost.
 Met een toga ben je in ?n keer klaar en als het
 koud is trek je gewoon een extra kledingstuk
 eronder aan.  Maar het is wel een saai gezicht,
 zelfs met een gekleurde stola.
 Een zomerse jurk, dus, voor de komende maanden. 
 Wikke Huizing
 

 Pinksteren met de kinderen

Paaswake gezien via een avondmaalkelk