Naslag

Begin 2020 is in de Burght kerk de oude stoelen opslag en een oud toilet vervangen door een drietal moderne toiletten en een koffiekeuken.
Dat klinkt simpel maar daarvoor moest er, voordat de betonnen vloer gestort kon worden, flink wat zand worden uitgegraven.
Tijdens deze graafwerkzaamheden werden een aantal zwerfkeien zichtbaar en die m.b.v een kleine shovel een stukje dieper in de grond zijn vergraven.
Het centrum van Den Burg is archeologisch gebied en heeft dit de volle aandacht van de West-Friese Archeologische Dienst in Hoorn (waar Texel onder valt) in de persoon van senior archeoloog Drs. M.H.Bartels.
Nu heeft de heer Bartels een uitgebreid en zeer leesbaar naslagwerk samengesteld waarin de (archeologische) geschiedenis van het kerkgebouw is beschreven vanaf de 10e eeuw tot heden.
Uiteraard wordt ook aandacht geschonken aan de eerder vernoemde zwerfkeien......
Voor mensen die in dit stuk geschiedenis geïnteresseerd zijn is het een echte aanrader!! 
De uitgave heeft de titel meegekregen: 'De galm van Sint Sixtus'.
Op 18 mei 2021 zijn de eerste exemplaren aan het kerkbestuur overhandigd.
Op de foto overhandig de heer Bartels het boekwerk in de consistorie van de Burght kerk.
We zijn erg blij dat dit naslagwerk op onze website gezet mocht worden zodat velen het kunnen inzien.

Klik HIER voor het naslagwerk: 'De galm van Sint Sixtus'

Klik HIER voor een luchtfoto van Den Burg uit 1966.
 

Hoorns Byzantijns Mannenkoor (09-2017)

HBM concert, gehouden op zaterdag 16 september om 16.00 uur in de Burght.

Eind november 2002 hebben velen kunnen genieten van een optreden van het Hoorns Byzantijns Mannenkoor. Daar was toen alle aanleiding voor want de restauratie van ‘de Burght’ was net afgerond, mede dankzij de inzet van veel vrijwilligers. Nu zijn we 15 jaar verder en in die periode hebben heel veel gemeenteleden zich buitengewoon positief opgesteld in allerlei functies zoals het koffieschenken na de kerkdienst, het ondersteunen van de ouderlingen als wijk contactpersoon, onderhouden van de kerktuinen, de wekelijkse bloemenverzorging voor in de kerk, het opstellen, drukken en rondbrengen van de zondagsbrief, het ophalen van ouderen voor het bijwonen van de kerkdiensten enz. enz. Daarvoor heeft de kerkenraad alle ‘grote’ en ‘kleine’ vrijwilligers van de Protestantse gemeente van Den Burg willen bedanken en zij zijn uitgenodigd om het concert van het HBM bij te wonen op zaterdag 16 september om 16.00 uur in ‘de Burght’. Dit concert stond in het teken van rituelen welke werden voorzien van een toelichting en was mede mogelijk gemaakt door bijdragen van het Texelfonds en de TESO bootdienst.

Paaskaars op reis. (08-05-2014)
Op een stormachtige donderdag, zijn Mieke en ik het Marsdiep
 overgestoken om de Paaskaars, van het afgelopen jaar, naar Dalen
 te brengen. We werden  hartelijk ontvangen met koffie en taart.
 Maar toen Peter begreep wat we eigenlijk  kwamen doen, en hij de
 kaars uitpakte, werd hij helemaal een beetje bibbering: “Die wilde ik zo
 graag eens krijgen, maar begreep dat je dan ernstig ziek moest zijn of
 zo.”  Aan de keukentafel hebben we heerlijk bij gekletst en het huis en
 de tuin bekeken. Wat een geweldig plekje om te wonen!
 Toen weer  afgereisd naar ons eiland: Missie geslaagd.        Aly Geus.
 

Intrede van ds. Peter den Braanker (03-2014)
Op uitnodiging van de kerkenraad in Dalen, waren wij op zondag 9 februari aanwezig bij de bevestiging en intrede van ds. Peter den Braanker als predikant van de Hervormde Gemeente te Dalen. De dienst in de dorpskerk werd zeer goed bezocht. Er waren 18 mensen uit Den Burg gekomen. Sommige maakten er een weekendje weg van, anderen zijn die zondagmorgen in weer en wind met een busje op pad gegaan. De familie Den Braanker was blij ons te zien. Voor de dienst zongen we: zomaar een dak boven wat hoofden Muzikale begeleiding werd gegeven door de organist en trompettist. De bevestiging werd verricht door ds. H.Veltman, waarnemend predikant. Na de opdracht en gelofte kreeg ds. Den Braanker de rode stola omgehangen en deed intrede als predikant van de Hervormde Gemeente te Dalen. Met de overhandiging van de Kanselbijbel werd op een symbolische wijze de zorg over de gemeente aan haar nieuwe predikant overgedragen die hierna de dienst overnam en voortzette: de vrede van de Heer zij met u. Na afloop van de dienst konden gemeenteleden en genodigden ds. Den Braanker en zijn gezin een hand geven en een kopje koffie drinken in "De Weme". De mensen uit het busje vertrokken langzamerhand weer naar Texel, voorzien van een broodje. Anderen bleven nog wat en hoorden de toespraken van o.a. de beroepingscommissie, de vorige predikant die de sleutel van de kerk overhandigde, iemand van de classis, een collega uit Sleen met een paar data. Uitnodigende woorden, ook van ds. Den Braanker om met elkaar aan het werk te gaan. We wensen Peter en Jeannet, met hun kinderen een goede tijd toe in Dalen, onder de hoede van de Eeuwige.

Startzondag 12 september 2010
Een mooie startzondag: Thema: “De tafel van samen”.
Een prachtige startzondag met mooie activiteiten. We zijn met de dubbeldekker-bus van de Emmalaan, met stops om de kerkleden te verzamelen, naar de Schans gereden. Het was een erg goede dienst en daarna fijn eten met iedereen samen. Per bus werden we ca. 15.00 uur teruggebracht. Het was een fantastische dag, die bij ons in het hoofd zal blijven. Volker en Inge Herold.

Verandering uitzending kerkdiensten via de Lichtboei, Radio Texel en kerktelefoon
Binnen enkele maanden en voor ons sneller dan verwacht zal RadioTexel/De Lichtboei overstappen op moderne, digitale apparatuur. Als wij de mogelijkheid willen blijven houden onze kerkdiensten via de radio of kerktelefoon bij U thuis af te leveren, zullen ook wij nieuwe apparatuur moeten aanschaffen. Op 10 september j.l. was er een voorlichtingsbijeenkomst voor de Texelse kerken.

De voorlichting werd gegeven door de firma die deze moderne apparatuur reeds in een andere Texelse kerk heeft geïnstalleerd. De kosten van de nieuwe apparatuur kunnen afhankelijk van de uitvoering oplopen tot enkele duizenden euro’s per kerk. Wat zullen deze veranderingen voor U als luisteraar inhouden? Aan de uitzendingen via Radio Texel (via FM 106.1 en 98.5 op kabeltex) zal niet veel veranderen, de uitzendingen via “de Lichtboei” (100.4 op kabeltex) en kerktelefoon zullen echter helemaal verdwijnen. In plaats van deze uitzendingen via “de Lichtboei” en kerktelefoon zult U binnenkort de kerkdiensten op uw computer kunnen beluisteren. Voor de gemeenteleden die geen computer hebben willen wij “luisterkastjes” aanschaffen. Via deze, op de telefoonlijn aangesloten “kastjes”, kunt U de kerkdienst dan volgen. Als alle kerken op Texel op hetzelfde systeem overgaan zult U met dit systeem ook de kerkdiensten uit andere Texelse kerken kunnen beluisteren. Omdat deze “luisterkastjes” vrij prijzig zijn willen wij er niet onnodig veel van bestellen. Bent U niet in het bezit van een computer en mocht U ook na het stoppen van de uitzendingen via “de Lichtboei” en kerktelefoon onze kerkdiensten wekelijks willen blijven volgen, dan vragen wij U dit door te geven aan uw wijkouderling. De wijkouderlingen zullen deze informatie verzamelen en doorgeven aan de kerkrentmeesters. Zodra er meer duidelijkheid is over het tijdstip waarop het nieuwe systeem wordt ingevoerd volgen er nadere mededelingen in dit kerkblad.

Meditatie van Ds. Peter den Braanker: Federatie    (feb. 2009)

Het samengaan van twee kerken, zoals we dat kortgeleden in Den Burg hebben meegemaakt, verloopt niet zonder emoties. Velen zijn zeer betrokken bij alles wat er in en om de kerk gebeurt! Om er iets van onder woorden te brengen maak ik gebruik van een roman die we met de Leeskring dit seizoen aan het lezen zijn. De roman heet "De zwarte met het witte hart",  geschreven door Arthur Japin. Het verhaal gaat over twee zwarte koningskinderen uit Afrika die aan het begin van de 19e eeuw per boot naar Nederland gebracht worden om daar een westerse opleiding te ontvangen.

U begrijpt dat dat, zeker in het begin, voor grote aanpassingsproblemen zorgt zowel bij de twee jonge prinsen zelf als bij de door en door Nederlandse omgeving die bij tijd en wijle geschokt reageert op hun aanwezigheid. Beide jongens trekken in die eerste tijd intensief met elkaar op, slapen zelfs in één bed... maar groeien ook, naarmate de tijd verstrijkt, meer uit elkaar.

Midden in de roman vinden we een brief terug van de ene aan de andere jongen!

Toen ik die woorden tijdens de laatste Leeskring-avond hoorde voorlezen moest ik denken aan ons samen-op-weg-proces van de afgelopen jaren. Het is misschien een wat vreemde gedachtenkronkel maar er staan een heleboel gedachten in die ook op ons van toepassing zijn!

Als de twee jongens op een gegeven moment ver van elkaar verwijderd ergens in Europa verblijven....... schrijft de een de ander een brief:

"Ongemerkt hebben wij een lang pad gebaand. De afstand die we nog te gaan hebben, is niet te overzien. Wij houden dus goede moed dat het doel dat in de verte opdoemt het laatste zal blijken, het hoogste, en dat we daar vóór het donker onderdak zullen vinden. Als we ómkijken, vinden we maar enkele stappen terug. Veertig, vijftig schreden achter ons is de weg die we met zoveel moeite hebben afgelegd al nauwelijks meer te onderscheiden in de omgeploegde aarde. We zijn blij dat we zover zijn gekomen en willen weer verder. Toch lokt, meer dan het onzekere, de weg terug, omdat daar het terrein bekend is. We voelen, even maar, heimwee naar de valleien waaruit we ons nog maar net hebben vrijgehakt. Tegelijk beseffen we dat de door ons kaalgeslagen vlakten en smeulende bossen geen enkele uitdaging meer bieden. Leven is nu eenmaal het onmogelijke aangaan. Dat alleen prikkelt ons en houdt ons in beweging. We richten dus onze blik naar voren en ploegen verder. We stellen ons gerust met het idee dat we ons verleden bij ons dragen.

Maar in werkelijkheid moesten we veel, dat te zwaar werd, langs de kant van de weg achterlaten.

Zaken die ons eigen en dierbaar waren, liggen te ver terug om ooit nog op te halen. Onze bagage bestaat uit niets dan een herinnering. Die valt lichter te dragen naarmate we haar meer waarde toedichten......"

In deze woorden vinden we een treffende gelijkenis terug van wat wij achter de rug hebben: we willen vooruit de toekomst in, samen verder, één worden..... maar er is ook het heimwee naar vroeger. Er zijn de mooie en goede herinneringen uit vroeger tijden maar ook de bagage uit het verleden, bagage soms die te zwaar geworden is om allemaal mee te nemen. En dan die ene diepzinnige opmerking: "leven is nu eenmaal het onmogelijke aangaan". Leven betekent: het aandurven om door te gaan, samen verder te gaan. Dat moesten die twee prinsen toen in een wildvreemde omgeving doen, dat moeten wij in ons persoonlijke en kerkelijke leven doen.........

Dienstbaarheid en ontvankelijkheid worden van ons gevraagd in het samengaan met elkaar. God wil niet ver van ons weg zijn maar Hij verlangt naar een thuis bij ons, in onze harten, in onze kerk en kerken! Zijn wij een bewoonbaar huis? Willen wij elkaar onderdak bieden, onszelf bewoonbaar maken voor de Eeuwige?

(fragmenten uit de preek op de vierde Adventszondag toen de federatieovereenkomst getekend werd tussen de Hervormde gemeente en de Gereformeerde kerk in Den Burg)